ito ang una sa bagong tala ng aking buhay sa isang makabagong teknolohiya na tinatawag na kompyuter. tila isang bagong pagsilang sa isang panibagong mundo. isang magandang simula...sana.

mga himutok na isang sawi at nagugulumihanang... ewan ko.

eto na...

nanggaling ako sa isang inuman kagabi.
rum-coke. gin-sprite. strong ice. red horse.
maraming pagkain sa mesa.
katabi ko siya.
hanggang alas-onse lang kasi siya. kaya mabilisang inuman to.
naka-ubos kaming dalawa ng isang boteng rum, at ako kalahating boteng gin.
ayaw niya kasi ng serbesa.
kahit pakiramdam ko malamang siya na...
nagugulumihanan pa rin ako.

siguro hindi pa ako nakakakalas sa nakaraan.
siguro may lamat pa ng nakaraan sa puso kong duguan.
nasaktan ako masyado. nasasaktan pa marahil hanggan ngayon.
pero, ayoko mang masaktan,
ayoko mang mahirapan,
hindi kumpleto ang meron.
magwawala ako.
magwawala.
mawawala sa meron ng mundo.
mawawala sa meron ng sariling sinasaktan ko.

hindi ko pa masagot ang mga tanong.
siguro. marahil.
nahuhulog na kaya ako?

pero kahit ano pa.
pipiliin ko pa ring magmahal,
pipiliin ko pa ring masaktan,
pagpapakatanga,
siguro.
pero sa pagpapakatangang iyan,
nabubuhay ako.